Η ανθρωπότητα βρίσκεται πολλές φορές αντιμέτωπη με σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καθίσταται μάρτυρας προφανών θηριωδιών. Σε αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζεται ότι, ο άνθρωπος από τη φύση του φέρει το αίσθημα της δικαιοσύνης, όπως και αν αυτή ορίζεται για τον κάθε ένα ξεχωριστά, και δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος μπροστά σε καταστάσεις που προκαλούν την ηθική, την αισθητική και τα πιστεύω του. Το ζήτημα αυτό δεν αποτελεί θέμα θεωρητικής και μόνο μελέτης ειδικότερα αν λάβουμε υπόψη την περίπτωση όπου το 2005 το γερμανικό Bundesverwaltungsgericht αποφασίζοντας σχετικά με την ελευθερία συνείδησης ενός Γερμανού αξιωματικού, με ένα περίτεχνο obiter dictum αντιμετώπισε τη νομιμότητα του πολέμου στο Ιράκ το 2003. Προβάλλεται, λοιπόν, το ερώτημα κατά πόσο με τη βοήθεια των συμπολιτών τους και υπό την κρατική οργάνωση πολίτες ενός κράτους νομιμοποιούνται ηθικά να επέμβουν σε ένα κράτος του οποίου η επικρατούσα κατάσταση τους προκαλεί αναστάτωση και απέχθεια. Ό,τι δηλαδή αποκαλούμε ανθρωπιστική επέμβαση. Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό εξετάζουμε τις “απαντήσεις” που δίνουν η παράδοση του δίκαιου πολέμου και το διεθνές δίκαιο. Εξετάζεται η κοινή βάση επί της οποίας εδράζονται οι δύο απαντήσεις, οι φορείς εξουσίας που αναγνωρίζουν ως αρμόδιους για την εκτέλεση των δικαιωμάτων, οι θεωρητικές διαφορές αλλά και η σύγκλιση τους. Ότι δηλαδή στην προσπάθεια τους να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα παραγνωρίζουν ότι “κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή”. Συμπερασματικά, υιοθετείτε, το επιχείρημα του Schmitt ότι ένας πόλεμος μπορεί να είναι αναγκαίος αλλά ποτέ ηθικός.

Για εγγραφή στο συνέδριο πατήστε εδώ — Click here to register for the conference 

• Η συμμετοχή στο συνέδριο είναι δωρεάν 
• The conference registration is free of charge
• Σε όλους τους συμμετέχοντες θα δοθεί πιστοποιητικό παρακολούθησης
• A certificate of participation will be issued to all registered participants